“وقتی ماه مثل یک پیتزای بزرگ با چشم های تو تلاقی می کنه، چقدر دوستداشتنی میشه” هیچ چیزی بهتر از این کلمات نمی تونه رابطه ی آمریکاییها با پیتزا رو توضیح بده. آمریکاییها به طور متوسط در هر ثانیه ۳۵۰ برش پیتزا میخورن… یعنی با پیتزایی که در یک روز در آمریکا خرده میشه، میتونین مساحتی بالغ بر ۱۰۰ جریب روبپوشونین.
در آخرین سرشماری معلوم شد که در آمریکا ۷۰ هزار پیتزافروشی بیوقفه مشغول به کار هستن تاصنعت پیتزای آمریکا که سالیانه ۱۱ میلیارد دلار گردش مالی داره، سرپا بمونه. پیتزا در آمریکا سفر دور و درازی داشته: از جوامع کوچک ایتالیایی که پیتزا رو به آمریکا آوردن تا فروشگاه های زنجیرهای بزرگ تا کارخانههای عظیمی که پیتزای منجمد تولید میکنن تا پیتزافروشیهای کوچکی که طعمهای متفاوت و متمایزی رو تقدیم دوست داران پیتزا میکنن. اما با اینکه پیتزا هویت اصیل خودش رو حفظ کرده اما انعطاف پذیری و سنت غنیای که پشت این غذا خوابیده باعث شده تا هیچ غذای دیگهای نتونه با قدرت پیتزا برابری کنه. با وجود تعصبات وترجیحاتی که مردم مناطق مختلف دنیا نسبت به پیتزاهای خاص خودشون دارن، اما پشت میز پیتزا فروشیها برای همهی سلایق جا پیدا میشه.