توضیحات : در این سفر کاوشگرانه ردپای ملوانان ایرانی که حدود هزار سال پیش برای تجارت به شرق آفریقا رفتند را دنبال می کنیم . به جزیره ادویه و سواحل شنی سفید زنگبار می رویم، جزیره ای که در گوشه و کنار آن دور ازچشم جهانگردان بناها و قبرستانهایی برجا مانده که منسوب به شیرازی هاست.
هزاران نفر در این جزیره باور دارند که از نوادگان ملوانان ایرانی هستند که چندین نسل در این جزیره و شرق آفریقا حکومت کردند. جشن نوروزشان را در قلب تابستان برگزار می کنند.
در این برنامه به دست نخورده ترین مناطق جزیره می رویم و با مردمی آشنا می شویم که سالها تماسشان را با دنیای خارج قطع کرده اند. بناهایی را می بنیم که از مرجان و آهک ساخته شده و خوراکی هایی را می چشیم که منسوب به ایرانی هاست.
در این مستند سعی می کنیم پرده از معماهای تاریخی برداریم و ببینیم چرا هیچ اثری از این شیرازیان در تاریخ ایران نیست. با ما همسفر شوید.
نام مستند : از شیراز تا زنگبار
تعداد قسمت : تک قسمتی (ویژه برنامه)
زبان : دوبله فارسی
زمان : 50 دقیقه
حجم : 260 مگابایت
کیفیت : 576p (عالی)
فرمت : MKV
فیلم مستند “از شیراز تا زنگبار” حاصل پژوهشی چند ساله و سفری دو هفته ای به زنگبار است. در این برنامه 52 دقیقه ای ابعاد تاریخی ارتباط بین ایران و آفریقا بررسی و رد پای ایرانیانی که درآن قاره نامی از خود به جا گذاشته اند دنبال می شود.
از بین ایرانیانی که طی هزاره ها به آفریقا سفر کرده اند، شیرازی ها از همه مشهورتر و معروف ترند. بنا به روایات تاریخی شیرازی ها حدود هزار سال پیش پا به سواحل شرق آفریقا گذاشتند و در آنجا سلسله ای به همین نام تاسیس کردند که از آن آثاری (ساختمان، سکه، نوشته) در شهر کیلوه کیسیوانی تانزانیا، جزیره زنگبار، جزیره پنبه، جزیره تومباتو و نزدیکی مومباسا در کنیا پیدا شده است.
مردمی که تا امروز خود را شیرازی می نامند و معتقدند به این دلیل که اجداد آنها از ایران آمده اند از دیگر اقوام آن خطه متفاوتند، ظاهرشان آفریقایی است و شباهتی به ایرانیان ندارند.
این مردم برای اثبات نظر خود به مسجدها، خرابه های کاخ های قدیمی، سکه های پیدا شده و واژه های فارسی موجود در زبان محلی سواحلی اشاره می کنند که باید دلیلی برای سفر اجدادشان از ایران به آفریقا باشد. جشنی که معمولا در تابستان (نیمه دوم ماه ژوئیه تا نیمه اول ماه اوت) برگزار و بر اساس تقویم خورشیدی محاسبه می شود برای شیرازی ها یکی از دلایل مهمی است که باید ارتباط آنها با ایران را اثبات کند.
شیرازی ها معتقدند این جشن که امروز”مواکا کوگوا” (جشن آب یا جشن شستشو) نامیده می شود نوع تغییر یافته نوروز است که به وسیله اجداد آنها به اینجا آورده شده و تا امروز رایج است. در برخی از کتب تاریخی اوایل قرن بیستم نام این جشن “نیروزی” ذکر شده است.
[/su_spoiler]