رشته کوه‌های هیمالیا با امتداد از غرب تا شرق بخش شمالی هند، کمانی به طول ۲۵۰۰ کیلومتر را شکل داده‌اند.
خارج از آسیا، هیچ قله‌ای مرتفع‌تر از ۷۰۰۰ متر وجود ندارد، اما در کوهستان‌های هیمالیا، بیش از ۱۰۰ قله، این ارتفاع را به میزان حداقل ۲۰۰ متر پشت سر می‌گذارند و این رشته کوه‌ها را به بلندترین منطقه‌ی کوهستانی دنیا تبدیل کرده‌اند.
تلاقی زمین با آسمان در این منطقه‌ی صعب العبور موجب وزش بادهای شدید، دمای زیر صفر و عدم وجود اکسیژن کافی شده، زندگی را تقریبا برای تمامی گونه‌های حیات مشکل کرده است. اما نکته‌ی شگفت‌آور این است که با وجود این ویژگی‌های خاص جغرافیائی، این مناطق یکی از بزرگترین و گوناگون‌ترین مجموعه‌های جانداران و از جمله انسان‌ها را در خود جای داده‌اند.
گله‌داران کوچ‌نشین ساکن منطقه، مرتبا ناچار به تغییر ارتفاع محل زندگی خود هستند. در ارتفاع ۵ هزار متری از سطح دریا، دمای هوا در زمستان تا منهای ۵۰ درجه هم پائین می‌آید، بنابراین قبیله‌ی “چانگا” به مناطق کم ارتفاع‌تر با دمای هوای قابل تحمل‌تر منهای ۳۰ درجه کوچ می‌کنند
