نایروبی، شهری سبز در میان خورشید : نایروبی به شهری پرمشقت معروف است، پر از جرم و فساد سیاسی، اما تا حد ممکن کلانشهری بافرهنگ است. به منظور رسیدن به قلب چیزی که مفهوم کنیا را دارد، دیوید جمعیت متنوعی از هنرمندان و کارآفرینان محلی را ملاقات میکند که چشمش را به روی شادیها، چالشها، و جنبوجوشهای زندگی در شهر و در گتو باز میکنند. مردم نایروبی از طریق موسیقی، هنر و اجرا، میراث و احساسات خود را به نمایش میگذارند.
قوم ماسایی : سفرهای خانوادهی روکو به ماسای مارا، برای کسب تجربهای منحصر به فرد و بینظیر: سفری ماجراجویانه با سافاری که در صدر فهرست کارهایی است که هر فرد در زندگی باید انجام دهد .خانوادهی روکو مطالبی دربارهی چرخهی زندگی میآموزند، و یک روز را با قبیلهی عشایری ماسای در روستای آنها میگذرانند. دیوید یک درس دستِ اول دربارهی اینکه جنگجوی سنتی ماسای بودن چه ویژگیهایی دارد، آموخت: از نقشهایی که در اجتماع ایفا میکنند، تا آیین و رسومشان، و درنهایت جشنهایشان.
خیابانهای ژوهانسبورگ : در شهری که هویتش در دوران پسا- آپارتاید هنوز در حال شکلگیری است، صحنهی گستردهی هنر خیابانی در ژوهانسبورگ باعث شده که این شهر در هنر مدرن آفریقا پیشگام شود. دیوید برای کشف این هنر، یک روز با هنرمندانِ نقاشی گرافیتی در این شهر میگردد و تاریخ آن را یاد میگیرد، و غذاهای محلیاش را امتحان میکند. غذاهای ژوهانسبورگ از گوشت کبابشده کنار خیابان گرفته تا غذاهای بازارهای شیک جهانی، نشانگر آن است که این شهر در کانون انفجار فرهنگی چند- وجهی آفریقا قرار دارد.
سووتو : شهرستان سووتو (soweto) که به خانهی قهرمانانی چون نلسون ماندلا و دزموند توتو شهرت دارد، در سالهایی که گذشت، به حومهی آشفتهی شهر ژوهانسبورگ مشهور بود. دیوید با خوردن کبابهای خوشمزهی خانگی دریافت که سووتو بیش از آنچه به چشم میآید، ظرفیت دارد. این اجتماع یکپارچه، با هنر قوی و فرهنگ رقص پرشوری که دارد، در حال تبدیلشدن به شهری شگفتانگیز در نوع خود است.
مهمانهای ناخوانده عروسی آفریقایی : فقط 12 ساعت مانده به مراسم جشن عروسی در پایتخت تانزانیا، دیوید دعوت شده است. خوب است که دیوید در دارالسلام است، کانون اصلی مد، منسوجات و بازرگانی ساحل شرقی آفریقا. هرچند نمیتواند مثل محلیها در جشن عروسی لباس بپوشد، اما میتواند غذای محلی موجود در بازار ساحل کوکو را امتحان کند، و از این شهر پر جنب و جوش به دهکدهی آرام ماهیگیری سفر کند تا زیر و بم بازار غذای دریایی تازهی آن را دریابند. دیوید پس از وقتگذراندن با صاحب هتل محلی، که تمام ملک خود را با مواد بازیافتی ساخته است، از خونسرد بودن این آدمها و اجتماع خلاق و همبستهی آنها لذت میبرد.
بازگشت به اتیوپی : دیوید با چند نفر متولد اتیوپی که بیشتر عمرشان را خارج از کشور سپری کردهاند و اخیرا به شهر پایتخت، آدیس آبابا، برگشتهاند، صحبت میکند. او متوجه میشود که روح واقعی کشور، با شهرتی که بهخاطر فقر و قحطی دارد، در نسل جوانتر موجود است که کشش آنها به کارآفرینی و درک و فهمشان برای حفظ فرهنگ منحصر به فردشان آیندهای جدید یرای یک آرمانشهر مدرن رقم میزند.
سلام بر اتیوپی : با حضور 7 سالهی ایتالیاییها در آدیسآبابا، بخش چشمگیر و مسحورکنندهی فرهنگ ایتالیایی در اتیوپیِ مدرن کنونی ، ادغام میشود. دیوید با دوستش، فابریسیو، یک ایتالیایی مفتخر، که دوران کودکیش را در آدیسآبابا گذرانده بود، ملاقات میکند و باهم به جستوجوی بقایای دوران گذشته میپردازند. از کافهها گرفته تا رستورانهای خوب ایتالیایی. پایتخت اتیوپی برای ایتالیاییها و اروپاییها چیزهای غافلگیرکننده و غیرمنتظرهی بسیاری دارد.
استون تاون زنزیبار : با رسیدن به زنزیبار، جزیرهای خوشمنظره که به داشتن ساحلهای شنی سفید و ترکیبی از فرهنگ آفریقایی و عربی مشهور است، دیوید مسحور مردم محلی و زندگی آرامشان میشود. او با یک تاجر جوان ملاقات میکند که قایقهای خانهمانند میسازد و دارد در صنعت توریسم موفق میشود. آنها برای دوستانشان روی قایق غذای دریایی تازه میپزند. درادامه دیوید با چند موسیقیدان در خیابانهای بادخیز شهر و بازارهای رنگی شهر سنگی گشت میزند و چالشهایی را میبیند که یک زن مسلمان خلاق در این جامعهی مردسالار با آن روبهرو است.
آهسته آهسته به سوی زنزیبار : سفر دیوید از یک مسیر هموار به سمت روستای جامبیانی میرود که شعارش «pole- pole» یا « آهسته-آهسته» است و مردمش گرم و دلپذیرند. او روزش را با صاحب ایتالیایی یک هتل که آنقدر از ین ساحل خوشش آمد که در آنجا ماند، میگذراند و زندگی روزمرهی افراد محلی را مشاهده میکند، از برداشت جلبک دریایی در آبهای سطحی گسترده هنگام جزر و مد خفیف گرفته تا صید ماهی با نیزه برای به دام انداختن اختاپوس، تا کبابکردن غذاهای دریایی تازه در ساحل یک جادهی هموار .
طعم های دوربان، آفریقای جنوبی : اندرو دریپر، سرآشپز و خوراکشناس محلی، دیوید را از شهرش دوربان، آفریقای جنوبی، به یک سفر آشپزی میبرد. آنها از کافههای شیک تا بازارهای خیابانی وسیع، با مشاهدهی میزان بالایی از وعدههای کبابی، به ذائقهی مردم محلی پی میبرند. در بخشی از این تور غذایی، آنها به ساحل زیبای هتل اویستر باکس میروند، جایی که دیوید از نوشیدنیای که با صدف تازهصیدشده توسط مدیر هتل سرو میشود، لذت میبرد. این تور غذایی با جشن و کنسرتی توسط گروه همسرایان گاسپل دوربان ختم میشود تا روز آزادی را جشن بگیرند، روز تعطیل ملی در آفریقای جنوبی.