شواهد جدید : میلیون ها نفر در سرتاسر جهان بر این باورند که موجودات فرازمینی در گذشته از ما بازدید کرده اند. اما اگر این گفته حقیقت داشته باشد، چه؟ این سؤالی است که نظریه پردازان فضانوردان باستان از زمان اولین انتشار کتاب (ارابه خدایان) از (اریک وان داینیکن) در سال 1968، مطرح کرده و برای یافتن پاسخ آن شواهد علمی، باستان شناسی، نجومی و تاریخی را مورد بررسی قرار داده اند.
در سال های اخیر شواهد جدیدی بیش از گذشته آشکار شده که از دخالت فرازمینی ها بر روی زمین در گذشته های دور حکایت دارند. در تصاویر ماهواره ای شاهد جیوگلیف هایی در (قزاقستان) هستیم که شبیه به خطوط (نازکا) هستند. بازمانده هایی از تکنولوژی باستانی در (ماچو پیچو) توسط رادارهای نفوذ در زمین کشف شده و با کمک تصویربرداری حرارتی اتاقک هایی مخفی در پشت مقبره پادشاه (توت) یافت شده که شاید لاشه های موجودات فرازمینی در آنها موجود باشد.
آیا ما در نقطه اوجی هستیم که در آن شواهد متعدد دیگر جایی برای هر گونه شک و شبهه باقی نگذاشته؟ آیا به زودی متوجه خواهیم شد که مفهوم فضانوردی باستان، نه یک نظریه بلکه یک حقیقت است؟
اهرام جنوبگان : جنوبگان. دورافتاده ترین و ناشناخته ترین قاره کره زمین. برخی از قسمت های این منطقه حتی تا عمق 4،8 کیلومتری زیر یخ مدفون شده اند. اما در تصاویر ماهواره ای اخیر شاهد اشیائی هستیم که به نظر می رسد نوک اهرام ساخت دست بشری باشند که در سرتاسر این سرزمین پوشیده از یخ پراکنده شده اند. اما چطور چنین چیزی ممکن است؟
نظریه پردازان فضانوردی باستان می گویند که شاید در گذشته های دور فرازمینی ها در جنوبگان عاری از یخ زندگی می کردند، تا اینکه پس از یک فاجعه جهانی، زمین را وارد عصر یخ کرد. آیا این گفته می تواند حقیقت داشته باشد؟ آیا تاریخ این قاره بیش از آن چیزی است که محققین جریان اصلی ادعا می کنند؟
دانشمندان ناهنجاری های مغناطیسی عجیبی را در زیر یخ ها گزارش کرده اند. گفته می شود (نازی ها) در جستجوی تمدن های گمشده سفرهای اکتشفانی سری به این قاره داشته اند و افشاگران دولت ادعاهای مشاهدات عجیبی از این منطقه می کنند. شاید در زیر یخ های این قاره منجمد حقیقت خاستگاه فرازمینی ها نهفته باشد.
نمونه های اولیه :اکشتفات باستان شناسی اخیر تصویری بسیار متفاوت از حیات روی زمین در گذشته های دور را آشکار می کنند؛ تصویر زمینی که در آن درست مانند داستان (ارباب حلقه ها)، انسان ها در کنار انواع مختلف گونه های هوشمند انسان گونه، مانند (نیئندرتال ها)، (دنیسون ها) و حتی (هابیت ها) زندگی می کردند.
اما چطور ممکن است که این انواع گونه های انسان گونه، به شکل مجزا در قسمت های مختلف جهان تکامل پیدا کرده باشند؟ و چرا هیچ شواهد فسیلی در دست نیست که نشان دهنده انشعاب آرام و تدریجی این گونه ها از یک گونه مشترک باشد؟نظریه پردازان فضانوردی باستان ادعا می کنند که این گونه های هوشمند مختلف ظاهراً مستقیماً از انکوباتور آمده اند و زمین خود شاید یک لابراتوآر فرازمینی بوده است. لابراتوآری که زمانی در آن نمونه های اولیه مختلفی از انسان وجود داشته اند، اما تنها یک گونه برای ادامه حیات انتخاب شده.
آیا بشریت نتیجه یک آزمایش فرازمینی است؟ آیا قسمت های ایزوله مختلف کره زمین در حقیقت لابراتوآرهایی بوده اند؟ تا اینکه در نهایت یک گونه برای ادامه حیات انتخاب شده؟ و آیا این آزمایش امروز هم هنوز ادامه دارد؟
رمزگشایی از تخم کیهانی : “تخم کیهانی”، که جهان یا نوعی موجود نخستین در آن با بیرون آمدن از آن پا به حیات می گذارد، در اسطوره های خلق بسیاری از فرهنگ ها دیده می شود. این روایت در اسطوره های باستانی (ودایی)، یونانی، مصری، فنیقی، مصری، فنلاندی، پولینزی و حتی بومیان آمریکا دیده می شود. اما چرا این مفهوم این چنین در سرتاسر جهان فراگیر است؟
سرنخ هایی از ریشه تخم کیهانی را می توان در سمبل دیگری که اغلب همراه سمبل تخم مشاهده می شود، یافت: سمبل مارهای به هم تنیده، که برخی می گویند نشاندهنده دانش باستانی از دو رشته مارپیچی دی اِن اِی است. اما آیا اجداد ما بینشی پیشرفته از سیستم کدگذاری بیولوژیک انسان داشتند؟ و آیا ممکن است تخم کیهانی نه نشانگر کیهان و خدایان، بلکه سمبلی از خلقت خودِ ما و دستکاری ژنتیک باشد؟
نظریه پردازان فضانوردی باستان ادعا می کنند که تخم کیهانی، درست مانند سمبل های معروف دینی جهان، مثل صلیب مسیحیت، ستاره (داوود) یهودیت، و سمبل (ماندالای) هندو، تنها نشانگر یک مفهوم واحد نیست بلکه شاید معنایی عمیق تر داشته باشد… معنایی که ما را به دیگر موجودات هوشمند در جهان متصل می کند.
مقصد: مریخ : مریخ، مزر بعدی بشریت. انتظار می رود طی 20 سال آینده اولین کلونی های انسانی را به سیاره سرخ ارسال کنیم. گروهی از فضانوردان پس از یک سفر 6 ماهه، اولین بازدیدکنندگان فرازمینی مریخ خواهند بود. این مسافران در مریخ زندگی کرده و در همانجا هم در خواهند گذشت و هرگز به زمین بازنخواهند گشت. اما چرا بشر همیشه نسب به این سیاره خاص علاقه و اشتیاق عجیبی داشته؟ شاید علاقه ما به رفتن به این سیاره دلیل دیگری دارد.
نتایج تحقیقات اخیر (ناسا) نشان می دهد که نه تنها شواهدی از وجود آب مایع در سطح این سیاره وجود دارد، بلکه حتی منشأ حیات بر روی زمین هم احتمالاً از سیاره مریخ بوده. نظریه پردازان فضانوردی باستان ادعا می کنند که شاید شباهت هایی بین گسترش و رشد حیات بر روی زمین و روش های مورد نظر دانشمندان برای زنده نگاه داشتن انسان ها بر روی سیاره سرخ وجود داشته باشد. آیا در گذشته های دور هم فرازمینی های مریخی بر روی زمین تشکیل مستعمره دادند؟ و آیا این ادعا می تواند توضیحی باشد برای ناهنجاری های عجیبی که به گفته برخی نشانگر شواهد غیرقابل تکذیب از نوعی جنگ هستند؟
آیا سفر ما به مریخ می تواند نه تنها اسرار خاستگاه فرازمینی ما را آشکار کرده، بلکه همچنین کلیدی باشد برای بقای بلندمدت گونه انسان؟ شاید زمانی که به مقصد برسیم، ببینیم که این اولین باری نیست که انسان ها پا به روی مریخ گذاشته اند.
آینده پردازها : نظریه پردازان می گویند زمانی که بشر با فرازمینی ها روبرو شود، باید با زبان جهانی ریاضیات و کُد باینری یا دودویی با آنها صحبت کنیم. اما آیا فرازمینی ها تا کنون با برترین ریاضیدان ها و مهندسان ما ارتباط برقرار کرده اند؟ آیا ممکن است که فرازمینی ها به نحوی در شروع عصر فضا و کامپیوترها به آنها کمک کرده باشند؟ نظریه پردازان فضانوردی باستان می گویند بله و ادعا می کنند که شاید موجودات فرازمینی باعث توسعه پیشرفت های تکنولوژیکی بشر باشند، تا انسان ها بتوانند حیاتی بین ستاره ای داشته باشند.
آنها به عنوان مدرک به پدر حقیقی برنامه فضایی، یعنی (نیکولای فیودوراف)، اشاره می کنند؛ کیهان گرایی که اعتقاد داشت تمدن بشری ریشه در فضا دارد و سرنوشت ما بازگشت به کیهان است. (ورنر وان بران) به شدت تحت تأثیر (فیودوراف) بود و زمانی که در مأموریت قدم گذاشتن اولین انسان بر روی ماه شرکت داشت، تحت تأثیر باور سری مشابهی بود. چنین دستاوردی بدون پیشرفت های غیرقابل توضیحی که توسط ریاضیدانان آینده پردازی از جمله (سرینیواسا رامانوجان)، (الن تورینگ) و (جان وان نیومن) ایجاد شد، ممکن نمی بود، پیشرفت هایی که همه منجر به اختراع کامپیوتر شدند.
تحول دیجیتالی، که تجسم (استیو جابز) از آینده بود، جهان را تغییر داد. نظریه پردازان فضانوردی باستان به تجربه مهم و اساسی (جابز) با یک الهه هندو در هند، که ادعا می کرد برای پیشرفت بشریت به زمین آمده اشاره کرده و این را مدرک احتمالی می دانند حاکی از اینکه او احتمالاً اطلاعات و دانش هایی را از جایی فراتر از عالم فیزیکی دریافت می کرده است.
آیا برترین آینده پردازهای بشر در حقیقت در حال اجرای یک نقشه بزرگ فرازمینی بوده اند؟ و اگر اینطور است، آیا آنها در جهت پیشرفت بشر تلاش می کرده اند… یا به ظهور گونه ای برتر از موجودات کمک می کرده اند؟
انسان های آینده: در قرن بیست و یکم، تکنولوژی به سمتی بسیار نوین در حرکت است: ادغام ماشین و انسان. داروهای هوشمند، روبات های نانو، و اندام های چاپ شده ماشینی تنها بعضی از ابداعات پیشرفته ای هستند که سیر تکاملی بشر در تبدیل به گونه ای کاملاً جدید را سرعت می بخشند.
ترابشرگراها آینده ای را تجسم می کنند که در آن تبدیل به سایبورگ شده ایم و به هوش بسیار برتر، توانایی زنده ماندن در خارج از اتمسفر زمین بدون لباس فضایی و شاید حتی نامیرایی و زندگی ابدی نیز دست پیدا کرده ایم.
اما شاید پیش از این نیز موجودات ابرانسان مشابهی بر روی زمین وجود داشته اند. موجوداتی که اجداد ما آنها را خدایان می دانستند. نظریه پردازان فضانوردی باستان می گویند بله، و ادعا می کنند که ما صرفاً مسیری را دنبال می کنیم که آنها از ابتدای بشریت ما را در آن قرار دادند. مسیری در جهت رهایی از بدن و تبدیل شدن به موجوداتی شبیه آفریدگاران فرازمینی مان.
نگهبانان خرد : بومیان استرالیا، کهن ترین اجتماعی هستند که به طور مداوم بر روی زمین زندگی کرده اند و در این فرهنگ منحصربفرد، می توان کهن ترین دانش انسانی را یافت. گفته می شود داستان های حفظ شده در سنن شفاهی این مردم به بیش از 60 هزار سال پیش و به دوره ای که آنها آن را “زمان رؤیا” می نامند، بازمی گردد. در این داستان ها شاهد توصیفات حیرت انگیزی هستیم از چگونگی آغاز حیات و بذرپاشی سیاره ما توسط فرازمینی ها.
جالب اینجاست که کارشناسان زبانشناسی، به تازگی دریافته اند که بسیاری از اسطوره های بومی استرالیا، به خصوص آنهایی که به توصیف تغییرات جغرافیایی در طی 12 هزار سال گذشته می پردازند، را می توان با بررسی سوابق جغرافیایی به شیوه علمی اثبات کرد. نظریه پردازان فضانوردی باستان ادعا می کنند که اگر سنن شفاهی بومیان استرالیا واقعاً حقیقت داشته باشند، آنگاه داستان های آنها درباره خدایان آسمانی که سوار بر سفینه های عظیم آتشینی از زمین بازدید می کرده اند هم باید صحت داشته باشند. آیا شواهد نهایی از گذشته فرازمینی مان را می توان در روایات، مکان ها و آیین های مقدس نگهبانان خرد استرالیا یافت؟
در سال گذشته مشخص شد که هزاران مورد مشاهده یوفو بر فراز استرالیا به تعداد بالا و بی سابقه ای ضبط شده که این مسئله خود گواهی است بر باور کهن بومیان استرالیا درباره حضور فعال فرازمینی ها در این قاره وسیع و مرموز. نظریه پردازان فضانوردی باستان ادعا می کنند که نگهبانان خرد استرالیا از حقایقی سری درباره خاستگاه فرازمینی ما مطلعند و حالا زمان آن رسیده که مابقی جهان هم به آن گوش فرادهند.
خدای مرموز : در سال ، 2013، وزیر دفاع اسبق کانادا، (پال هِلیر) ادعای حیرت انگیزی می کند: او ادعا می کند فدراسیونی از موجودات فرازمینی ها بشریت را تحت نظر داشته و آن را هدایت می کند. اما چرا باید چنین سیاستمدار بالارتبه ای چنین موضوع بحث برانگیزی را اعلام کند؟ نظریه پردازان فضانوردی باستان بر این باورند که شواهدی برای اثبات حقیقی بودن ادعاهای او را می توان در سرتاسر تاریخ یافت.
روایاتی از امپراتورها، پادشاهان و فرعون هایی که با گروهی 9 نفره از خدایان مشورت می کرددند را می توان عملاً در تمامی فرهنگ های سرتاسر جهان یافت. حتی در جلسات احضار انجام شده توسط دانشمندان سازمان (سی آی اِی) در دهه 1950 نیز با گروهی از موجودات غیر این جهانی به نام “9” ارتباطاتی ایجاد شد. فرازمینی هایی که برای تأثیرگذاری بر رویدادهای کره زمین به اینجا آمدند، ماهواره های نظارتی عجیب که مدت ها پیش از ارسال (اسپونتیک) به مدار در حال گشتن به دور سیاره زمین مشاهده شده بودند، و شایعاتی درباره ملاقات های سری فرستادگان فرازمینی از یک کنسول کیهانی با رهبران جهان ما.
آیا ممکن است کنسولی کیهانی از 9 موجود فرازمینی وجود داشته باشد که در پشت پرده عمل کرده و سیر بشریت را تعیین می کنند؟ آیا اینها همان خدایان فرازمینی هستند که از ابتدا هدایت ما را بر عهده داشتند؟ و اگر اینطور است، هدف نهایی آنها چیست؟
امپراتوری پنهان : نظره پردازان فضانوردی باستان ادعا می کنند که شواهد بازدید فرازمینی ها را می توان در همه جای جهان یافت، اما برخی می گویند که متقاعدکننده ترین شواهد را می توان در غیرقابل دسترس ترین مکان جهان، یعنی چین یافت.
چین مهد یکی از اولین و تأثیرگذارترین تمدن های بشریست. ظهور باروت، کاغذ، قطب نما، و دیگر ابداعات بزرگ و متعدد، پایه و اساس تکنولوژیکی را شکل دادند که جوامع مدرن ما بر پایه آنها استوارند. اما چین از منظر تاریخی سیاست انزواطلبی را نیز در پیش داشته. از دیوار بزرگ چین گرفته که هزاران سال پیش برپا شد، تا دیوار آتشین مجازی امروزی، چین همیشه از ورود و خروج افراد و اطلاعات به قلمرو خود جلوگیری کرده.
با اینکه چین برای مدت ها کشوری مخفی کار و انزواطلب بوده، اما شواهد جدید، و نیز بیانیه های بعضی از مقامات سابق بالارتبه دولت این کشور نشان می دهند که فرازمینی ها در گذشته های دور در میان ما حضور داشته اند و شاید تا همین امروز هم در کنار ما بوده اند… و در میان ما پنهان شده اند.
ماه، ایستگاه فضایی : لحظه درخشش بشریت، بزرگ ترین دستاورد تکنولوژیکی قرن بیستم، مأموریت (آپولو 11) به ماه. اما برنامه فضایی (آپولو) عمر چندانی نداشت، و بعد از (آپولو 17) در سال 1972، دیگر هرگز به ماه بازنگشتیم. آیا دلیل آن این بود که بر روی ماه، با چیزی، یا کسی روبرو شدیم؟ آیا فضانوردان (آپولو) شاهد چیزی فراتر از آنچه (ناسا) می خواست بداند، بودند؟
ماه قابل مشاهده ترین جرم کیهانی در آسمان شب است و برای حیات بر روی زمین ضروری است. اما شاید ماه آنطور که ما تصور می کنیم، یک شئ طبیعی نباشد. شاید اشیاء قمری شناسایی نشده در تصاویر (ناسا) به سازه های فرازمینی بر روی ماه اشاره داشته باشند و حتی شاید مدرکی باشند از آنچه در زیر سطح ماه قرار دارد. برخی از نظریه پردازان فضانوردی باستان ادعا کرده اند که ماه در حقیقت یک جرم مصنوعی است که هزاران سال پیش توسط موجودات غیر این جهانی در جایگاه کنونیش قرار داده شده.
آیا فرازمینی ها از زمان طلوع بشریت، از فضا ما را تحت نظر داشته اند؟ آیا این می تواند توضیحی باشد برای اهمیت ماه بر حیات روی زمین؟
فایل های سری روسیه : (روسیه) کشوری وسیع به مساحت بیش از 1 و نیم میلیارد هکتار از خشن ترین و ناملایم ترین قسمت های کره زمین است که بیشتر مساحت آن خالی از سکنه و بخش عظیمی از آن ناشناخته باقی مانده است. این کشور همچنین زادگاه (کازمیزم) است، باوری مبنی بر اینکه تمدن بشری ریشه در کیهان دارد و سرنوشت آن بازگشت به فضاست. اما بسیاری بر این باورند که ظهور کمونیسم منجر به این شد که ارتباطات کهن و مدرن با فرازمینی ها در (روسیه) در پشت دیواری از پنهان کاری قرار گیرد.
نظریه پردازان فضانوردی باستان ادعا می کنند که قدمت بازدیدهای موجودات غیر این جهانی به پیش از تأسیس کشور روسیه بازمی گردد و به عنوان گواه، به جوامع باستانی در (آرکایم)، یک منطقه خرسنگی باستانی متعلق به قرن ها پیش اشاره می کنند که درست مثل (استونهنج) در راستای خطوط نجومی ساخته شده. به علاوه سیم پیچ ها و فنرهای فلزی کوچکی که در ارتفاع 9 متری زیر زمین در کوهستان (اورال) یافت شده، شاید حاکی از وجود تکنولوژی های پیشرفته بر روی زمین در هزاران سال پیش باشند.
شواهد یافت شده در روسیه تنها به بازدیدهای باستانی اشاره ندارند، بلکه مشاهدات متعدد گزارش شده از خلبان ها و کیهان نوردان شوروی به این نکته اشاره دارند که این بازدیدکنندگان فرازمینی شاید هنوز هم در حال برقراری ارتباط هستند.
آیا مدرک اصلی از بازدید فرازمینی ها از زمین را می توان در روسیه یافت؟ آیا اطلاعات مربوط به گذشته فرازمینی ما عمداً در پشت پرده آهنین مخفی شده؟
فراتر از رازول : ارتش ایالات متحده برای مدت ها ادعا می کرد که سقوط معروف (رازول) در سال 1947 مربوط به چیزی بیش از یک بالن هواشناسی نبوده، اما فایل های منتشر شده (اف بی آی) در سال 2011 حاوی یادداشتی است خطاب به (ادگار جِی هوور) درباره به دست آوردن نه یک، بلکه 3 عدد بشقاب پرنده. آیا دولت ایالات متحده واقعاً سفینه های فرازمینی را در دست دارد؟ نظریه پردازان فضانوردی باستان می گویند بله و ادعا می کنند که (رازول) تنها یکی از این نمونه هاست.
در همان زمان سقوط (رازول)، بیش از ده ها مورد سقوط یوفوی دیگر در سرتاسر جهان گزارش شدند و گفته می شود که لاشه بر جای مانده از این سوانح جمع آوری شده و در یک پایگاه نظامی سری شبیه به (منطقه 51) در (نوادا)، به نام (کاپوستین یار) در روسیه، (پاین گَپ) در استرالیا، پایگاه سطلنتی (رودلو) در انگلیس و حتی در تپه های دورافتاده چین مخفی شده اند. اما اگر این گفته ها حقیقت داشته باشند، چه بر سر این کشتی های فضایی فرازمینی آمده؟ آیا طبق گفته نظریه پردازان فضانوردی باستان، قطعات این سفینه ها جدا شده، مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته، و تحت مهندسی معکوس قرار گرفته اند؟ آیا به همین دلیل است که پس از جنگ جهانی دوم، شاهد افزایش و تسریعی در پیشرفت های تکنولوژیکی بشر بودیم؟
شاید این موارد متعدد سقوط یوفو که گفته می شود در سرتاسر جهان روی داده اند، اتفاقی نبوده، بلکه تلاشی عمدی از طرف فرازمینی ها برای تسریع روند پیشرفت بشر باشند… تا ما نیز روزی بتوانیم زمین را ترک کرده و در ستارگان به آنها بپیوندیم.
جستجوگران فرازمینی ها : در قرن بیست و یکم، پژوهشگران و دانشمندان جریان اصلی و دول جهان برای اولین بار به صورت آشکار شروع به همکاری مشترک در جستجو به دنبال حیات هوشمند در خارج از زمین کردند. با اینکه این دست تلاش ها پیش از این هرگز به صورت عمومی آشکار نشده بودند، اما در واقع تحقیقات برای یافتن اثباتی از حیات فرازمینی دهه هاست که در دست انجام بوده.
در سال 1947، در پی مجموعه ای از مشاهدات غیرقابل توضیح و رویدادهای مرموز، برای اولین بار برخی از اعضای رده بالای دولت ایالات متحده مجبور به اقدام رسمی اقدام در جستجو فرازمینی ها شدند. پروژه های (ساین)، (گراج) و (کتاب آبی) از برنامه های دولتی تحقیقاتی درباره مشاهدات یوفو بودند، که به گفته برخی، برای صدها مورد از رویدادهای گزارش شده، هیچ توضیحی پیدا نشده. نظریه پردازان فضانوردی باستان با اشاره به رصدخانه های نجومی باستانی که در سرتاسر جهان یافت شده، ادعا می کنند شواهدی از تلاش های مشابهی که حتی هزاران سال پیش صورت گرفته، در دست است. شواهد جدید نیز حاکی از آن است که (بابلی ها)، بیش از 2 هزار سال پیش، حرکات سیاره ها را ثبت و دنبال می کردند.
اما علت اشتیاق ما به پیدا کردن موجودات دیگر شبیه خودمان چیست؟ و آیا به موفقیت در این راه نزدیک هستیم؟ نظریه پردازان فضانوردی باستان ادعا می کنند که دانشمندان و دولتمردان جریان اصلی تنها به یک دلیل ساده این جستجو را شروع کرده اند، اینکه در میان آنها هستند کسانی که با فرازمینی ها ارتباط برقرار کرده اند.
بازگشته ها : هزاران نفر از سرتاسر جهان گزارش داده اند که توسط فرازمینی ها ربوده شده اند. حتی یکی از این افراد، از رهبران جهان، رئیس (کیرزان ایلای آمیزیناف)، رئیس جمهور (قالموقستان) از کشورهای جمهوری روسیه بود، که در سال 2007 اعلام کرد به یک کشتی فرازمینی برده شده بود. آیا پدیده آدم ربایی به دست فرازمینی ها می تواند حقیقت داشته باشد؟ و اگر اینطور است، چرا این افراد ربوده می شوند؟ و شاید از آن مهمتر، چرا بازگردانده می شوند؟
روایات آدم ربایی توسط موجودات غیر این جهانی را می توان در اسطوره هایی که قدمتشان به هزاران سال پیش بازمی گردد یافت، و ربوده شدگان اغلب با دانشی جدید یا دستوراتی برای بشریت به زمین بازگردانده می شوند. در دوران مدرن، محققین این به اصطلاح آدم ربایی های فرازمینی اجسامی فرازمینی در زیر پوست ربوده شدگان، یا الگوهای عجیب در جهش های ژنی آنها و آگاهی از زبان های کاملاً بیگانه در آن دیده اند. آیا ممکن است که فرازمینی ها از طریق این رویدادهای آدم ربایی، محرمانه در حال دستکاری بشریت باشند؟ نظریه پردازان فضانوردی باستان ادعا می کنند که همه اینها می توانند بخشی از یک نقشه بزرگ تر برای بشریت باشند. نقشه ای که به زودی برای ما آشکار خواهد شد.
شیوای نابودگر : از میان میلیون ها خدای هندو، هیچ یک به اندازه (شیوا)، نابودگر بزرگ، مهم نیستند. نظریه پردازان فضانوردی باستان اینطور ادعا می کنند که این موجود قدرتمند، که دارای ماشین های پرنده، سلاح های خارق العاده، و توانایی ماوراء طبیعه بوده، شاید در حقیقت رهبر یک فرقه فرازمینی بوده که با تکنولوژی هایی پیشرفته به زمین آمده. آنها می گویند که شواهد این ادعا را می توان نه تنها در روایات خارق العاده متون باستانی (ودایی)، بلکه همچنین حک شده در سنگ هایی در سرتاسر جهان هندو یافت.
معبد (کایلاسا)، که برای الهه (شیوا) ساخته شده، از یک صخره سنگی حفاری شده و گفته می شود کار جدا کردن تقریباً 400 هزار تنُ سنگ از این صخره در طی فرآیند ساخت آن، تنها 18 سال طول کشیده. اما چطور هزاران سال پیش چنین کاری ممکن بوده، در حالیکه مهندسان امروزی ادعا می کنند حتی با تکنولوژی های مدرن نیز نمی توان چنین شاهکاری را به انجام رساند. آیا این می تواند به تونل های مرموزی که در زیر این سازه قرار دارند و ابزار حفاری تونل جادویی که در متون باستانی (ودایی) توصیف شده مربوط باشد؟
یا هزاران بُت (شیوا لینگا) که سرتاسر هند یافت می شوند و گفته می شود که نشانه (شیوا) بوده، اما به طرز عجیبی یادآور رآکتورهای هسته ای هستند؟ آیا آن انرژی مرموز احساس شده توسط زائرین کوه (کایلاش) در (تبت)، یعنی همان منزل افسانه ای (شیوا)، می تواند ارتباطی داشته باشد به نقاشی های باستانی از دستگاهی شبیه به یک دستگاه شتاب دهنده ذرات در میان دو قله؟
شاید (شیوا) چیزی بیش از صرفاً یک شخصیت اسطوره ای باشد و هنوز اینجا و روی کره زمین زندگی می کند. اما اگر اینطور باشد، آیا باید نگران آن باشیم که او روزی دوباره رقص نابودیش را اجرا کند؟
